In gevecht met jezelf

"Neem die boterham maar, je lichaam heeft het nodig."

"Nee, je hebt het helemaal niet nodig. Dan kom je heel veel aan".

"Je hoeft niet iedere dag te sporten. Een dag rust is heel goed voor je en doet echt niets geks met je lichaam."

"Jij moet echt wel iedere dag sporten, want anders zul je nooit dat perfecte lichaam krijgen.’’

"Het is normaal dat je soms iets lekkers neemt. Dat doet iedereen wel eens. Daar hoef je je echt niet schuldig over te voelen."

"Oh wat ben je weer een zwakkeling. Je bent het niet waard. Nu kun je net zo goed alles opeten wat je maar kan vinden in huis, want je dag is toch al verpest."

Tweestrijd

Als je een eetstoornis hebt, herken je bovenstaande dialogen tussen je gezonde kant en de eetstoornis waarschijnlijk wel. Je bent dan namelijk continue in gevecht met jezelf, of eigenlijk met de eetstoornis. Gedachten vliegen van hort naar her en kunnen je de hele dag bezig houden. Steeds maar weer voer je een dialoog met de eetstoornis en jouw gezonde kant over je lichaam, je gewicht en eten. Jouw gezonde kant is lief voor jou en zegt dat het goed is om een dag rust te nemen, dat jouw lichaam het verdient om volwaardig te eten en dat je goed bent zoals je bent. De eetstoornis schreeuwt hier doorheen en zegt dat je juist meer moet bewegen, moet minderen met eten of door moet eten totdat je echt niet meer kan.

Je bent het waard

Dit gevecht heb ik zelf ook jaren gevoerd en dat was heel zwaar. Soms voelde het alsof ik gek werd. Alsof iemand mijn leven over probeerde te nemen. Voor mij was het alsof er op mijn ene schouder een engeltje zat en op de andere een duiveltje. Het engeltje was mijn gezonde kant, het deel in mij wat heel graag beter wilde worden en wilde vechten tegen de eetstoornis. Het duiveltje was de eetstoornis, een dictator die mij kapot probeerde te maken. Het voelde vaak alsof ik de rest van mijn leven dit gevecht zou blijven voeren. Gelukkig werd de stem van de eetstoornis steeds minder sterk, door een sterke motivatie, goede behandeling en veel steun uit mijn persoonlijke omgeving. Ik heb geleerd om goed voor mezelf te zorgen, mezelf meer te waarderen, te accepteren en mijn gevoelens te uiten. En dat was en is nog steeds een heel bevrijdend gevoel.

Pak de regie

Jij wilt toch ook niet meer continue in gevecht blijven met jezelf? Jij wilt toch weer de regie krijgen over jouw leven i.p.v. de eetstoornis? Wacht niet langer en ga de strijd aan met jouw eetstoornis. Blijf er tegenin gaan en geef niet op, ook al is het een zware strijd. Het is het echt allemaal waard!